جعل نام زبان‌ها در نصاب

 اطلاع غلط و جعلی‌ای‌که درباره‌ی زبان فارسی در سایت شناس‌نامه‌ی الکترونیکی آمده، اشتباه نه بلکه سازمان‌دهی‌شده است؛ زیرا قبلا اطلاعات غلط زبان فارسی، تاجیکی و دری به صورت سازمان‌دهی‌شده از طرف حکومت وارد نصاب شده بوده است.

این صفحه‌ی کتاب جغرافیه‌ی صنف ۱۲ است. این دسته‌بندی از زبان‌های ایرانی خلاف یافته‌های علمی، دستکاری شده است. در زبان‌شناسی یک خانواده‌ی کلان زبانی بنام هند و اروپایی وجود دارد. هندواروپایی به زیرشاخه‌ی اروپایی و هند و ایرانی جدا می‌شود. هند و ایرانی به زیر شاخه‌ی زبان‌های هندی و ایرانی تقسیم می‌شود.

این اصطلاحات علمی استند که توسط زبان‌شناسان اروپایی وضع شده است. اصطلاحات علمی موقعی می‌تواند تغییر کند که تحقیقی صورت بگیرد و تحقیق در مجمع علمی جهانی آن رشته پذیرفته شود. در غیر آن هر گونه دستکاری در اصطلاحات علمی، جعل در آن علم به شمار می‌رود.

زبان‌های ایرانی شامل سه دوره می‌شود: دوره‌ی باستان، دوره‌ی میانه و دوره‌ی جدید. اوستایی، فارسی باستان و..‌. از زبان‌های دوره‌ی باستان ایرانی است. سغدی، خوارزمی، بلخی (باختری)، پهلوی اشکانی (پارتی)، پهلوی ساسانی و... از زبان‌های دوره‌ی میانه‌ی ایرانی است. فارسی، پشتو، کوردی، بلوچی و... از زبان‌های دوره‌ی جدید ایرانی است.

آنچه را که من ذکر کردم در پژوهش‌های ارانسکی، لازار، کورش صفوی، محسن ابوالقاسمی و... آمده است.

نمی‌دانم چرا می‌خواهیم همه‌چه را جعل کنیم. آموزش اطلاعات غلط به کودکان و نوجوانان در مکتب بدترین کار در آموزش و پرورش است‌که جبران آن برای یک ملت بسیار سنگین و دشوار خواهد بود.

یادداشت: نصاب را از نظر علمی اصلاح کنید!